Sien actueel-Blog

Amélie groeide op bij ouders met een verstandelijke beperking. Ze studeert en woont op kamers.

“Zorg ervoor dat jij je eigen pad kiest, Amélie” is sinds ik steeds ouder aan het worden ben vaak tegen mij gezegd. “Wat bedoel je daar dan mee?” was vervolgens mijn vraag.

Wilma heeft een dochter van 27, Naomi. Naomi heeft een verstandelijke beperking, autisme en epilepsie. In haar blogs beschrijft Wilma de belevingswereld van haar dochter, maar ook hoe het gaat in hun gezin en op Naomi’s woonplek. In deze blog gaat Wilma in op het ‘weefsel’ van zorg om iemand heen en de rol van mantelzorg daarbij.

We zitten in de wachtkamer bij de tandarts. Mijn zoontje Eelke (4,5 jaar) zit naast me. Ik heb hem een Donald Duckje gegeven. Hij houdt het voor zich en bestudeert aandachtig de plaatjes. Dat hij het blaadje op z’n kop houdt, heeft hij niet door. Er zitten nog een paar mensen in de wachtkamer, die staren ijzig voor zich uit.

Gideon leeft zonder zorgen, volledig in het hier en nu. Hij is een inspiratie voor me, ik kan veel van hem leren, want ik maak me vaak genoeg zorgen. En dan lijken sommige zorgen ook nog eens vanzelf te verdwijnen...

Michiel, arts voor verstandelijk gehandicapten, gaat twee keer per jaar naar Sint Maarten om daar consulten te geven. Huisbezoek is daarbij belangrijk, zo blijkt maar weer eens.

Het is 32 graden en de zon brandt genadeloos op het golfplaten dak. Binnen is er geen airco. Het is alsof je een sauna binnenstapt. Omdat de neuroloog en ik het niet snappen, ben ik op huisbezoek gegaan. Abigail blijft namelijk maar veel epileptische aanvallen houden, ondanks dat we de medicatie daarvoor (flink) hebben opgehoogd.

Hilde heeft een eigen tekstbureau en werkt daarnaast als vrijwilliger voor Sien. Ze heeft ook een broer met het syndroom van Down, Onno. In haar blogs vertelt ze over de wederwaardigheden van haar broer. Dit keer beschrijft Hilde een bijeenkomst van de cliëntenraad in het tehuis waar Onno woont.

Om tien uur druppelen ze langzaam binnen, in de rolstoel, met de rollator of gewoon lopend. Dit is de derde cliëntenraad en de meeste bewoners hebben inmiddels een vast plekje aan tafel gekozen. Norbert* heeft bokkenpootjes voor bij de koffie meegenomen. Esther woont bij Onno op de afdeling en komt gezellig naast mij zitten. Onno zelf is er niet bij; een bijeenkomst als deze is te moeilijk voor hem.