Kaartenhuis
- Gegevens
Marjan is de moeder van Gideon, die een verstandelijke beperking heeft. Ze schrijft in haar blogs over haar ervaringen en overpeinzingen. Dit keer deelt ze dat de zorg voor Gideon haar en haar gezin soms zwaar valt, en hoe ze daarmee omgaat.
De liefde die wij als gezin voor Gideon hebben, kent geen grenzen. Maar de zorg voor Gideon ook niet. En die grenzeloze zorg kunnen wij hem niet altijd geven.
Ben ik wel meer dan?
- Gegevens
Amélie groeide op bij ouders met een verstandelijke beperking.
Je bent meer dan...
Dat is vrij te interpreteren. Ik ben meer dan genoeg, meer dan tevreden, maar ook zeker meer dan mijn ouders.
Ik zie dit nu. Als 20-jarige, jonge vrouw, die al een paar jaar op zichzelf woont en haar eigen kring om zich heen heeft. Maar had je dit zes jaar geleden tegen mij gezegd, dan had ik misschien instemmend gelachen, maar geloofd? Nee.
Hokjes-zonder-grenzen
- Gegevens
Roelie Reiling, gepensioneerd predikant-geestelijk verzorger, houdt niet zo van hokjesdenken. Tot ze zich realiseerde dat zo’n ‘hokje’ misschien wel meer ruimte biedt dan je op het eerste gezicht zou zeggen.
Hokjesdenken. Het woord viel vanmorgen in gesprek met een moeder van een dochter met beperkingen. De moeder zei dat ze zo’n hekel had aan dat woord. Haar kind werd altijd in het hokje van ‘anders’ geduwd, terwijl ze zelf het unieke van haar leven ziet.
Een wandeling
- Gegevens
Wilma heeft drie kinderen, haar jongste dochter Naomi is 28 jaar en heeft een verstandelijke beperking, autisme en epilepsie. In haar blogs beschrijft Wilma de belevingswereld van haar dochter, maar ook hoe het gaat in hun gezin en op Naomi’s woonplek. In deze blog gaat Wilma in op hoe ze samen, binnen haar dochters dorp, door een zondagmiddag wandelen.
Het is een zomerse zondagmiddag begin juli en zoals iedere zondagmiddag ben ik bij mijn dochter Naomi. Ik begeef me in haar wereld, waar tijd en tempo anders voelen.
Hoe heeft u dat ooit kunnen doen?
- Gegevens
Soms floepen zinnetjes zomaar uit je mond. Het overkomt Michiel, arts voor verstandelijk gehandicapten, in een gesprek met een moeder die nog altijd boos op hem is vanwege een verkeerde beslissing. Maar het klaart wel de lucht…
Dol op Dotje
- Gegevens
Petra werkt als begeleider van jongeren met een verstandelijke beperking. In haar blog schrijft ze over wat ze zoal meemaakt in haar baan. Dit keer laat ze zien dat privé en werk soms heel goed samengaan!!
Drie jaar geleden ging ik samenwonen met mijn vriend. Bij die stap hoorde ook Guus, zijn veertienjarige Shih Tzu. Guus was een oud, rustig hondje dat vooral van slapen en knuffelen hield.
De vaste riedel
- Gegevens
Martine en Judith zijn de zussen van Kirsten. Kirsten heeft het syndroom van Down. Kirsten is 37 en woont nog thuis bij haar ouders. Regelmatig logeert zij bij haar zussen, die samenwonen. In deze brussenblog schrijft Judith over hun ervaringen en hun zussenband.
Waar de meeste mensen op zondagavond moed verzamelen om de nieuwe werkweek in te gaan, is Kirsten een uitzondering op die regel. Aan het eind van de avond mompelt ze: ‘Weer zin om te werken!’ en pakt haar werktas in. Hierna maakt ze zich klaar om naar bed te gaan.
Van een pak gevulde koeken naar een bakje kwark
- Gegevens
Hoe zorg je voor een gezonde leefstijl als je kind niet thuis woont? “De eerste maanden van onze woongroep zagen we de kilo’s eraan vliegen bij de bewoners. Onze bewoners gingen voor het eerst op zichzelf wonen en met die nieuwe vrijheid kwamen ook de keuzes zoals laat gaan slapen of met een pak gevulde koeken op de bank zitten. We hebben het roer omgegooid en werken nu aan een gezonde leefstijl. Dat gaat heel goed” vertelt Hetty Dortland, teamleider bij woongroep de Iris.
In beweging
- Gegevens
Marjan is de moeder van Gideon, die een verstandelijke beperking heeft. Ze schrijft in haar blogs over haar ervaringen en overpeinzingen. Dit keer vertelt ze over hoe het soms hollen en stilstaan is met Gideon.
Met een kopje koffie voor me zit ik aan tafel om even bij te komen. Mijn poging om Gideon netjes een schone luier om te doen is helaas mislukt. Hij is zo druk vandaag dat hij ook tijdens het verschonen maar blijft stuiteren. De luier zit schots en scheef; ik hoop maar dat hij niet doorlekt.
Dribbel
- Gegevens
Kees heeft een zoon met het syndroom van Down, Jakko. In zijn blogs beschrijft Kees de dingen die hij meemaakt met Jakko, maar vooral ook wat hij van hem leert. Bijvoorbeeld over het belang van kameraadschap en wederzijds vertrouwen.
We lopen als gezin met Jakko buiten, door een prachtig park. We genieten van de geuren, kleuren en de wolkenluchten. We dartelen en hollen achter een bal aan, die we om beurten voor ons uit schieten.
Januari 2025
- Gegevens
De broer van Hilde, Onno, heeft het syndroom van Down. Hilde is zijn curator. In haar blogs vertelt ze over de wederwaardigheden van haar broer. In deze eerste maand van 2025 denkt Hilde na over wat ‘tijd’ voor haar betekent, en voor haar broer.
Ik heb januari altijd een beetje niksige maand gevonden. Sinterklaas voorbij, Kerstdagen gehad, Oud en Nieuw gevierd en ineens begint alles weer van voren af aan.
Wat als ik er niet meer ben?
- Gegevens
Als je jong bent, kun je niet wachten tot je ouder wordt. Maar als de jaren gaan tellen, wordt het toch anders. Dan wordt ons ouder worden juist een grote zorg, zeker als je vader of moeder bent van een kind met een beperking. De ‘wat als’-vragen komen dan vaak levensgroot op je af.
Wat als ik de zorg voor mijn kind niet meer kan volhouden? Wat als ik haar in de weekenden niet meer thuis kan laten komen? Wat als ik niet meer mag autorijden? Wat als mijn kind mij gaat overleven? Wie kent haar dan net zo goed als wij? Wie houdt er onvoorwaardelijk van hem?