Roelie Reiling, gepensioneerd predikant-geestelijk verzorger, houdt niet zo van hokjesdenken. Tot ze zich realiseerde dat zo’n ‘hokje’ misschien wel meer ruimte biedt dan je op het eerste gezicht zou zeggen.

Hokjesdenken. Het woord viel vanmorgen in gesprek met een moeder van een dochter met beperkingen. De moeder zei dat ze zo’n hekel had aan dat woord. Haar kind werd altijd in het hokje van ‘anders’ geduwd, terwijl ze zelf het unieke van haar leven ziet.

Haar dochter past niet in een hokje. Gelukkig maar, vind ik. Dat er in het hart van deze moeder geen hokje, maar juist ruimte is voor haar mooie dochter.

Geloofsgemeenschap en inclusie
Jarenlang heb ik als predikant-geestelijk verzorger in een instelling gewerkt. Elke zondag waren er speciale diensten voor zowel de mensen die daar woonden als voor mensen uit de wijde omgeving. Is dat inclusie? Is dat niet ook weer een hokje? Horen ze niet thuis in de gewone geloofsgemeenschappen? Die vraag kreeg ik vaak gesteld.  Doe je wel genoeg aan inclusie? Want wie wil nou niet dat iedereen, ongeacht handicap, overal thuis mag zijn? Op school, op dagbesteding? Op het werk, in het café, in de sport en in de kerk? Ook wat mij betreft blijft dat de mooiste droom die er is.

Ruimte in een hokje
En toch! Ik ontdekte dat een hokje soms ook meerwaarde heeft.  Dat het woord ‘hokje’ de lading niet dekt. Die geloofsgemeenschap op het terrein van een zorginstelling heeft haar eigen kracht, want juist daar bloeien en groeien mensen met een verstandelijke beperking in hun geloofsleven. Juist daar komen ze tot hun recht. En daar komen mensen uit de wijde omgeving om erbij te mogen horen. Ik begon mij af te vragen: Kan dat zijn omdat het hokje, het apart zetten, niet altijd ‘afperken’ betekent? Dat het soms juist staat voor ‘ruimte geven aan’…? Zoals de moeder van die ochtend ruimte in haar hart heeft voor het unieke van haar dochter, zo kunnen er plekken en plaatsen zijn die geen hokjes zijn, maar die juist ruimte bieden aan gewone én bijzondere mensen. Plekken waar je ruimte ervaart om mens te zijn, jezelf te zijn. Thuis te zijn.

Roelie Reiling
predikant-geestelijk verzorger (met pensioen)