Marjan is de moeder van Gideon, die een verstandelijke beperking heeft. Ze schrijft in haar blogs over haar ervaringen en overpeinzingen. Dit keer deelt ze dat de zorg voor Gideon haar en haar gezin soms zwaar valt, en hoe ze daarmee omgaat.

De liefde die wij als gezin voor Gideon hebben, kent geen grenzen. Maar de zorg voor Gideon ook niet. En die grenzeloze zorg kunnen wij hem niet altijd geven.

We lopen tegen onze eigen grenzen aan en hebben daarom hulp nodig. En dat is moeilijk! Niet alleen omdat het lastig is om de zorg uit handen te geven en je eigen grenzen aan te geven, maar vooral omdat het ons zo moeilijk wordt gemaakt om de juiste zorg te vinden en te krijgen.

Kaartenhuis
We zijn dankbaar voor onze pgb’ers, die met liefde de zorg voor Gideon overnemen en ook oog hebben voor de rest van ons gezin. Het orthopedagogische kindcentrum vangt hem drie dagen per week op en straks mag Gideon één weekend per maand gaan logeren. Toch blijft het spannend om dit kaartenhuis van zorg overeind te houden, met steeds wisselende regels, budgetten en de toenemende druk die op ons als gezin ligt.
Wanneer ik weer eens overspoeld raak door zorgen, komt zomaar een lied in mijn hoofd op: ‘U geeft een toekomst vol van hoop’, van Sela. Dat lied geeft mij houvast. Want telkens wanneer ons kaartenhuis instort, geeft God ons de kracht om het opnieuw op te bouwen.

Kracht in de kerk
Die kracht ervaren we in de kerk. Gideon wordt daar gezien en gewaardeerd om wie hij is: bijvoorbeeld als hij de Zegen meekrijgt samen met zijn leeftijdsgenootjes die naar het voortgezet onderwijs gaan, als mensen zeggen dat ze het fijn vinden dat Gideon in de kerk is omdat hij hun harten raakt, als de dominee hem bedankt voor zijn enthousiasme, of wanneer iemand na de dienst zijn koekje met hem deelt.

Het fijne is dat niet alleen Gideon wordt gezien. Ook wij als gezin worden gezien – zelfs ons grenzeloze zorgen. Hoe mooi is dat!

Marjan
Moeder van Gideon