Iemand dwingen tot het ontvangen van zorg is geen norm maar een laatste redmiddel. Dat is het onderliggende principe van de nieuwe wet Zorg en Dwang die op 1 januari 2020 in werking is getreden.
Cultuurverandering
Voor zorgaanbieders betekent deze wet meer administratieve rompslomp. Maar Sien is er blij mee, net als veel andere zorgorganisaties. Deze wet betekent een enorme cultuurverandering in de zorg. De cliënt staat in de wet centraal en vrijheid en zorgvuldigheid staan voorop. Iemand met een beperking of zijn of haar wettelijk vertegenwoordiger kan voor belangrijke beslissingen komen te staan die te maken hebben met deze wet. Het is belangrijk om te weten wat je rechten en plichten zijn. Lees meer over deze wet in onze brochure Wet Zorg en dwang. Je kunt deze vinden in onze webwinkel.
Stappenplan
De kern van de nieuwe wet is ‘Nee, tenzij’. Er mag geen onvrijwillige zorg worden geboden, tenzij er sprake is van ernstig nadeel voor de cliënt of zijn omgeving. De wet regelt met een stappenplan wanneer en hoe gedwongen zorg mag worden toegepast. Zorgprofessionals zijn verplicht dit stappenplan te volgen.
Vrijheid en veiligheid
De Wet zorg en dwang vervangt de Wet Bijzondere Opnemingen in Psychiatrische Ziekenhuizen (BOPZ). Sinds deze wet van kracht is, is er veel veranderd in de zorg. De oude wet gold alleen in het verpleeghuis, maar er zijn tegenwoordig zoveel meer woonvormen en instellingen waar professionele zorg wordt verleend. De nieuwe wet Zorg en Dwang wil mensen vrijheid en veiligheid bieden in een wereld die voortdurend verandert.