Je hebt iemand nodig die niet stopt als het lastig wordt
Een lange zoektocht was het om voor Naomi (nu 21) een goede plek te vinden toen ze volwassen werd. Een plek waar haar ouders, broer en zus ook een goed gevoel bij hadden. Het viel Wilma Klaassen, niet mee – zacht uitgedrukt. ‘De verhuizing van mijn dochter was het grootste life-event.’ Naomi heeft een matige verstandelijke beperking, autisme en epilepsie.
Vanaf Naomi’s zestiende, een jaar na de scheiding van Wilma en de vader van Naomi, zijn haar ouders zich gaan oriënteren op wat in de toekomst het beste voor Naomi zou zijn. Naomi woonde op de familieboerderij in Schoonebeek en eerst zochten haar ouders in die omgeving. De ene na de andere mogelijkheid viel af, zoals een Thomashuis, omdat dat te hoog gegrepen was. ‘Uw kind moet zelfredzamer zijn’, kregen we dan te horen.’
Via-via hoorden ze van Nieuw Woelwijck, een dorpsgemeenschap voor mensen met een verstandelijke beperking in Sappemeer. ‘Zou dat iets voor haar zijn? Voor mij was het eerst een schok: moest mijn dochter daar wonen?’ We zijn een paar keer gaan kijken. We moesten er naartoe groeien, want het is confronterend. Het gaat erom of je het aankunt dat je kind anders is, en hoe je de toekomst van je kind ziet.’
‘Na een jaar wachttijd hoorden we drie maanden van tevoren dat Naomi terecht kon. We hebben toen nog veel leuke dingen gedaan en onszelf vooral mentaal op de verhuizing voorbereid.´ ‘Moet ik hier gaan wonen?’, vroeg Naomi in haar nieuwe kamer. Wilma: ´We hebben haar toe uitgelegd dat ze uit huis ging, net als haar broer en zus.’
´Je probeert iets te rijmen dat niet te rijmen is´
Het was enorm wennen en Naomi is in het begin heel boos geweest. Voor Wilma was het evengoed heel erg wennen. ‘Je probeert voortdurend iets te rijmen dat niet te rijmen is. Je wit dat je kind ‘gewoon’ is, en je wordt steeds met je neus op de feiten gedrukt dat dat niet zo is.’
De ouders van Naomi zijn blij met de keuze die ze hebben gemaakt. ‘Inclusie is mooi, maar voor Naomi is het beter dat ze daar woont en werkt. Iedereen doet er daar toe, de bewoners vallen in een groter geheel.’
Klaassens belangrijkste advies aan andere ouders is: weet waar jezelf voor staat, leer jezelf kennen. ‘Bij de andere kinderen heb je een vergelijking, is mijn ervaring. Maar ieder kind met een beperking is anders.’ Klaassens realiseert zich dat de zorgwereld in de laatste jaren alleen maar ingewikkelder is geworden. ‘Je moet van goeie huize komen, wil je het allemaal regelen. Je hebt echt iemand nodig die langer bij het gezin betrokken is die je daarbij helpt. Iemand die niet stopt als het lastig wordt.’
Klaassen heeft hulp gehad van een filosofisch consulent die de goede vragen stelde. Zelf is ze een opleiding maatschappelijk werk gaan doen. Inmiddels helpt ze andere ouders op hun zoektocht, praat ze voor groepen over alle ongemakkelijke vragen. ‘Een kind hebben met een beperking schuurt altijd. Soms hoeft er maar iets kleins te gebeuren, of je bent dagen van slag.’
Meer informatie: www.bovenhetmaaiveld.nu
Ben je ook op zoek naar een passende woonplek voor een familielid? Kijk dan hier voor de verschillende woonvormen.