Jasmijn houdt van Eric Clapton, Bach en K3
Jasmijn (8) heeft het Wolf Hirschhorn syndroom en kan enorm van muziek genieten. Haar ouders, Hanna Blom-Yoo en haar man Rienk, zijn beide professioneel met muziek bezig en vertellen meer over het belang van muziek voor mensen met een beperking.
‘Acht jaar geleden kregen wij te horen dat onze dochter Jasmijn het Wolf Hirschhorn syndroom heeft. De geneticus had een printje gemaakt van wat Google over dit syndroom zei en dat was niet best (hart-, nier- en eetproblemen, klompvoeten, epilepsie en ga zo maar door). Twee dingen bleven in positieve zin bij ons hangen: mensen met dit syndroom zijn meestal sociaal én muzikaal. ‘Dat laatste bleek heel duidelijk. Als Jasmijn muziek hoorde veerde ze onmiddellijk op, danste op het ritme en wilde dat ook met ons delen. Het maakte eigenlijk niet uit welk genre. Ze houdt van Eric Clapton, Bach, Norah Jones, alles van Nederland Zingt en ook van K3. Al toen ze 1,5 maand oud was nam ik haar mee naar een babyconcert van het Grachtenfestival. Jasmijn luisterde aandachtig en is inmiddels een doorgewinterde concertbezoeker geworden.
Van blokfluit tot saxofoon
‘Maar niet alle mensen die voor een gehandicapt kind zorgen zijn in staat om samen een concert te bezoeken. Omdat hun kind zich onaangepast gedraagt, omdat ze bang zijn voor negatieve reacties of omdat de concertzalen en bijbehorende voorzieningen niet toegankelijk zijn. Daarom besloten we de muziek naar de kinderen met een beperking te brengen. Op Omega, de instelling waar Jasmijn doordeweeks naartoe gaat, organiseren we vier keer per jaar concerten. Wij vragen bevriende topmusici om te komen spelen. Zo hebben wij in de loop der jaren heel veel instrumenten langs zien komen: blokfluit, panfluit, saxofoon, gitaar, viool, slagwerk en nog veel meer.
Dansen en bewegen
‘De concerten zijn bijzonder. Sommige kinderen dansen en bewegen, zoals Jasmijn. Een ander kind dat de hele dag alleen maar lijkt te slapen doet opeens de ogen open en wordt alert. Weer een ander gaat zingend mee-improviseren met de saxofonist. Er zijn ook kinderen die protesteren als de muziek stopt. De musici zijn vaak verrast hoeveel de kinderen van muziek lijken te snappen en hoe direct je kunt communiceren door muziek.’ Jasmijn beweegt enthousiast mee met de muziek.
Concerten voor kinderen met meervoudige beperking
Maar we lopen helaas tegen een aantal dingen aan. Er is te weinig budget voor deze concerten. De musici krijgen een fooi, terwijl ze zelf vaak op een houtje moeten bijten. Op Omega is het nog redelijk luxe. Ze hebben een muziektherapeut in dienst, dat is bij veel andere instellingen niet het geval. Maar het is duidelijk dat de muziek het ondergeschoven kindje is of zelfs nog minder dan dat.
Ik verwijt Omega en andere instellingen niets. Zij moeten roeien met de riemen die ze hebben en het hoofd bieden aan bezuinigingen. Daarom roepen wij de politiek en beleidsmakers op meer te investeren in muziek voor mensen met een beperking. Maak een gul gebaar en verlos de instellingen van de dilemma’s: leerlingenvervoer versus muziek, logopedie versus muziek, scholing personeel versus muziek. Het is iets dat fijn is voor mensen met een beperking en iets waar we samen van kunnen genieten.
Wij weten dat zulke processen lang duren. Maar we hopen dat het balletje nu gaat rollen. Tot die tijd blijven wij deze concerten organiseren met onze muzikale vrienden, groot budget of niet. Want muziek voor mensen met een beperking is te belangrijk om te laten liggen.
Hanna en Rienk hebben een managementbureau in muziek. Regelmatig organiseren ze kinderconcerten op Omega, een behandelcentrum voor mensen met een meervoudige beperking.
Meer weten? Mail Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.!
Dit artikel is met toestemming overgenomen uit het Nederlands Dagblad.