Thilata Haasnoot over haar broer Michiel: ‘Een verrijking voor mijn leven’
‘Michiel (39) kreeg grotendeels dezelfde opvoeding als ik, hij kreeg dezelfde taken in huis’, zegt Thilata Haasnoot (33), werkzaam in de ambulante begeleiding van mensen met een beperking.
‘Mijn ouders hebben wel een pittige tijd met hem gehad, maar ik kreeg daar weinig van mee’, zegt Thilata als ze terugkijkt. Ze heeft nog een oudere broer en een jongere zus. ‘Hij speelde vaak met ons mee. Toen ik ouder werd was het onze vaste prik om samen Goede Tijden Slechte Tijden te kijken en daarna bracht ik hem naar bed.’
Thilata ging het huis uit en Michiel ging in een instelling wonen. ‘Nu komt hij bij mij en mijn vriend logeren, ook de kinderen van mijn vriend kunnen goed met hem opschieten.’
Respect
Michiel heeft het syndroom van Down, maar voor haar is hij alleen maar een verrijking in haar leven. ’Ik heb het nooit als een last ervaren.’ Haar ouders hebben Thilata zo min mogelijk met de zorg voor Michiel belast. ‘Ik zie nu wel hoeveel zij voor hem moeten doen. Daar heb ik respect voor.’
Voor de zorg voor Michiel krijgt Thilata veel terug, vindt ze. ‘Hij helpt mij met beide benen op de grond te staan. En hij is altijd blij als hij ons ziet, dan wacht hij ons op met zijn armen wijd open.’