Graag delen wij verhalen van mensen die staan rondom een broer, zus of kind met een beperking. Ook jouw verhaal delen? Laat het ons weten en neem Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. op met Sien.
Persoonlijke verhalen en interviews zijn een weergave van hoe de schrijver of degene die geïnterviewd is zich een en ander herinnert en hoe dit in zijn herinnering en gevoelens blijvend een plaats gekregen heeft. Belangenvereniging Sien is hier niet aansprakelijk voor. Belangenvereniging Sien aanvaardt voorts geen enkele aansprakelijkheid voor de inhoud van door derden aangeboden informatie op deze website.
Web van liefde
Dicky Nieuwenhuis heeft voor ons MagaSien en voor de website een indrukwekkende column over haar werk geschreven. Dicky is directeur van SeeYou, een organisatie die mensen met een (visuele) beperking ondersteunt in onder andere Rwanda.
Sanne-Lot gooide het roer om voor haar kinderen
Sanne-Lot van Ulzen woont met haar zonen Basil en Leon in een gezellige eengezinswoning in Amersfoort. Basil heeft een ernstig verstandelijke beperking. Sanne-Lot werkt parttime in de zorg, schrijft boeken en is toezichthouder bij twee zorginstellingen. Maar ruim tien jaar geleden zag haar leven er compleet anders uit.
‘Ieder mens heeft behoefte aan verbondenheid’
Jan de Vries en Wim Dunsbergen kennen elkaar al jarenlang. Net als hun dochters. Sinds kort wonen Sanne en Karin met nog tien andere mensen met een beperking in hun eigen appartement in ‘De Groene Wei’, een woonlocatie van Syndion. Sien ging op bezoek bij hun vaders.
‘Alle zorgen doen we in een doosje’
Margot, de jongste dochter van Els van Maurik, heeft het syndroom van Down en autisme. Ze is daarbij ook heel gevoelig. Voor prikkels dichtbij, maar ze pikt ook haarfijn op wat er in de wereld speelt. En dat zorgt voor veel onrust in haar leven. Els en Margot hebben een manier gevonden om daarmee om te gaan.
‘Eigenlijk sta ik 24/7 paraat’
‘Eigenlijk sta ik 24/7 paraat’, vertelt Marja Vlaanderen (55). Haar zoon Bram (24) woont in een mantelzorgwoning bij haar in de tuin. ‘Leuk dat Bram hier woont, maar ik vind het ook beklemmend dat ik niet zomaar even weg kan. Ik ben altijd afhankelijk van hoe het met hem gaat. Ik loop altijd op eieren.’
‘Hier mag ze zijn wie ze is’
Wanneer je kind een beperking heeft, moet je soms eigenwijze keuzes maken. Herwin Prins en Hilda Fopma schrokken er niet voor terug. Hun dochter Dagmar was nog maar tien, toen ze definitief uit huis ging. ‘We hadden gedacht dat haar oudere zus eerder het nest zou verlaten, maar het liep anders’,vertelt Herwin. Inmiddels woont Dagmar al bijna zes jaar in Nieuw Woelwijck.
Pagina 2 van 6
- Vorige pagina
- -pagina
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6-
- Volgende pagina