Sien actueel-Blog

Kinderen opvoeden is niet altijd eenvoudig. Zeker, of ook, niet als je kind een verstandelijke beperking heeft. En hoe ga je om met het geloof? Roelie Reiling, predikant-geestelijk verzorger, deelt haar ervaringen.

Leerschool
Ben jij een opvoeder geworden door de geboorte van je kind(eren)? Of heb je een opleiding gehad om dit ‘werk’ te doen? Vermoedelijk niet dat laatste. Gelukkig gaat de opvoeding van je kroost veelal vanzelf. Nou ja, vanzelf? Het is wel een echte leerschool… Er zijn op die leerschool opvoedboeken en professionals, maar het meeste leer je, denk ik, door te doen en bovenal door je kind onvoorwaardelijk lief te hebben. En wat als je ouder bent van een kind met een verstandelijke beperking? Misschien worden de opvoeddoelen niet anders, maar de vragen veranderen wel.

Marjan is de moeder van Gideon, die een verstandelijke beperking heeft. Ze schrijft in dit blog over haar ervaringen en overpeinzingen. Bijvoorbeeld hoe Gideon geniet van een regenachtige boswandeling.

Hobbelig
Tijdens het wandelen voel ik ineens een klein handje in de mijne. Gideon pakt mij stevig vast, de weg is namelijk een beetje hobbelig. Hij zoekt houvast bij mij. Wanneer de weg weer vlak is, laat Gideon mijn hand weer los en loopt hij een stukje voor mij uit. Vasthouden en loslaten ... Ineens komt het weer binnen: nooit zal ik Gideon kunnen loslaten. Hij zal áltijd en óveral onze houvast en hulp nodig hebben. Al wandelend gaan mijn gedachten even met mij op de loop. Hoe ziet het leven van Gideon er over tien jaar uit? Hoe is zijn kwaliteit van leven? Heeft hij een zinvolle dagbesteding? Zal hij het gevoel hebben dat hij óók een onderdeel van de maatschappij is? Of geniet hij gewoon van elke nieuwe dag?

Petra werkt als begeleider op een woning met zes bewoners met een verstandelijke beperking en vaak ook met dementie. Vijf van hen hebben het syndroom van Down. Het is er beslist geen saaie boel!

Eigenwijs
Als ik onze bewoners in één woord zou moeten omschrijven, zou het ‘eigenwijs’ zijn.
Zo hebben we met Mary de afspraak dat ze om 21.15 uur richting haar kamer gaat. Ze wacht echter elke avond tot klokslag 21.17 uur voordat ze opstaat. Terwijl ze dan de gang oploopt, draait ze zich nog even om, zodat ze haar tong kan uitsteken. Daarna hoor je haar schaterend naar haar kamer gaan.
Tessa wil ‘s avonds nooit naar bed omdat ze het altijd veel te gezellig vindt in de woonkamer. Ze lust graag nog wel colaatje. En misschien lust ze er daarna nog wel eentje. En nog eentje. Je kunt smeken wat je wilt, maar ze gaat niet mee. Pas als jij met een andere bewoner vertrekt en eventjes weg bent, sprint ze naar haar kamer. Natuurlijk duikt ze ook meteen onder de dekens, zodat ze de begeleiding vierkant kan uitlachen zodra die binnenkomt. Gelukkig gaat ze dan wel met veel plezier weer uit bed om tanden te poetsen.

Michiel, arts voor verstandelijk gehandicapten, zag dat de decembermaand voor Bert soms een tikje té druk was en schreef hem een bijzonder dieet voor. Een dieet dat eigenlijk iedereen kan helpen in 2022!

Rustgevende medicatie
“Het gaat zo echt niet meer! Hij is zo gespannen en wil niks meer! Hij heeft dit weekend zelfs Carla een klap gegeven toen ze hem uit bed wilde halen.” Het is maandagochtend 22 november. Elk jaar kan ik de klok erop gelijkzetten; vanaf de zaterdag dat Sinterklaas in het land is aangekomen, krijg ik steeds meer het verzoek om te starten met rustgevende medicatie of het te verhogen.
“Okee, ik hoor je. Ik wil Bert zelf ook even zien en beoordelen. Kan ik vanmiddag kort op zijn dagbesteding langskomen?”

Kerstmis was een feest waar Roelie Reiling, predikant-geestelijk verzorger, eigenlijk nogal tegenop zag. Tot zij leerde dat dit feest ook echt een feest kon zijn.

Kerstfeest
Wat bijzonder om toe te leven naar het kerstfeest. Nog ruim een week en dan is het feest! Ik heb er zin in en kan er echt naar uitkijken. Ik schrijf deze zinnen nu heel vanzelfsprekend, maar eerlijk is eerlijk: ik was eigenlijk niet zo van het kerstfeest.

Marjan is de moeder van Gideon, die een verstandelijke beperking heeft. Ze schrijft in dit blog (die ook als column in MagaSien staat) over haar ervaringen en overpeinzingen. Bijvoorbeeld hoe Gideon rust brengt in haar drukke bestaan.

Wekker
Als ik voor mijn gevoel nog maar net in m’n bed lig, schrik ik opeens wakker. Ik zie op de wekker dat het 5.30 uur is. Waarom ben ik nu al wakker? Dan hoor ik opeens Gideon brabbelen door de babyfoon. Gelukkig, hij klinkt nog heel tevreden. Mijn ogen zakken voorzichtig dicht. Toch lukt het niet meer om in slaap te vallen. Gideon brabbelt steeds harder en harder en schaterlacht er zelfs bij. Heerlijk om in mijn lekkere bed naar deze vrolijke geluiden te luisteren. Alleen jammer dat het zo vroeg is!